ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ සිටම රුහුණ මානව ජනාවාස සහිත ප්‍රදේශයක්ව තිබී ඇති බව ගවේෂණ වලින් හෙළිවී ඇත. එමෙන්ම රුහුණු ප්‍රදේශය ක්‍රිස්තු පූර්ව 6 වන සියවසේ පටන්ම  ශ්‍රී ලංකාවේ වැදගත් ජනාවාසයක්ව තිබී ඇති බව වංශ කතාවල කියවේ. බුදු රජාණන් වහන්සේගේ තෙවැනි ලංකා ගමනේදී උන්වහන්සේ තිස්සමහාරාමයට වැඩමකොට එහි නිරෝධ සමාපත්තියෙන් වැඩ සිටි බව ධාතු වංශයේ සඳහන්ය. දෙවන පෑතිස් රජතුමා ශ්‍රී මහා බෝධි දෙතිස් ඵලරුහ බෝධි ශාඛාවක් තිස්සමහාරාමයේ රෝපණය කල බව බෝධිවංශයේ සඳහන්වේ.